Marilyn Monroe
مریلین مونرو که بود
"مریلین مونرو" با نام اصلی "نورما جین مورتنسون" در سال 1926 در لس آنجلس به دنیا آمد. پدرش "ادوارد مورتنسون" پیش از تولد او خانواده اش را ترک می کند. مادرش "گلیدیز بیکر" که در لابراتوار فیلم کار می کرد، پس از یک شکست عشقی، دچار افسردگی و مشکلات روحی شده و در یک آسایشگاه روانی بستری می شود. به همین دلیل نورمای 9 ساله بی سرپرست را به یتیم خانه می سپارند.
"نورما جین" پس از دو سال زندگی در یتیم خانه مدتی با دوستان خانوادگی شان"گریس مک کی" و سپس " آنا لوور" زندگی می کند. او دوباره در 16 سالگی مجبور می شود به یتیم خانه برگردد. برای فرار از زندگی در یتیم خانه فقط یک راه وجود داشت و آنهم ازدواج بود.
"نورما جین" برای نجات یافتن از زندگی ملال آور و بی روحش در 16 سالگی با همسایه شان" جیمز داهرتی" که کارگر یک کارخانه بود ازدواج کرد. این ازدواج بیش از چهار سال به طول نیانجامید.
"نورما جین" قبل از شروع به بازیگری و خوانندگی مدتی مدل عکاسی و طراحان لباس بود. در این مدت او نامش را به "نورما جین بیکر" که برگرفته از نام خانوادگی مادرش بود، تغییر داد.
در سال 1955 "مریلین مونرو" بدلیل ازدواج با " آرتور میلر" نمایشنامه نویس آمریکایی به آئین یهودیت گروید. این ازدواج در سال 1961منجر به طلاق شد.
"مریلین مونرو" مشهورترین ستاره هالیوود در قرن بیستم، یکسال بعد در کالیفرنیا به طرز مرموزی درگذشت. علت مرگ او را مصرف بیش از حد داروهای خواب آور تشخیص دادند. ولی هنوز این ابهام وجود دارد که او خودکشی کرده و یا کشته شده است.
زندگی هنری مریلین مونرو به روایت ارقام
ژوئن 1946: "دیوید کانوور" عکاس "نورما جین" را کشف می کند. عکس هایی که او از "نورما جین" انداخته بود، برای اولین بار در یک مجله ای به نام یانک چاپ می شود.
ژوئیه 1946 : اولین مصاحبه اش با کمپانی " فاکس قرن بیستم" و اولین تست بازیگری اش
اوت 1946: اولین قراردادش را با کمپانی فاکس امضا می کند، و نامش را به "مریلین مونرو" بر می گرداند.
سپتامبر1946: از شوهرش "جیمز داهرتی" طلاق می گیرد.
مارس1948: بستن قرارداد با کمپانی" کلمبیا پیکچرز"
اکتبر1949: قرارداد با کمپانی" مترو گلدوین مایر" و بازی در فیلم جنگل آسفالت ساخته "جان هیوستون" برای این کمپانی
دسامبر1950: یک قرارداد هفت ساله با کمپانی فاکس می بندد.
مارس 1951: مجری مراسم اسکار
آوریل1952: عکسش برای روی جلد مجله لایف چاپ می شود.
دسامبر 1954: دفتر فیلمسازی خودش را با نام "مریلین مونرو پروداکشن" تاسیس می کند.
ژانویه 1961:آخرین فیلم او و "کلارک گیبل" با نام ناجورها بر اساس فیلمنامه ای نوشته شوهر سابقش " آرتور میلر" به نمایش در می آید.
1 ژوئن1962: برای آخرین بار در یک جای عمومی دیده می شود.
5 اوت 1962: جسدش را روی تختش در خانه اش می یابند.
فیلم های مطرح مریلین مونرو
همه چیز درباره ایو (جوزف ال منکیه ویچ)
جنگل آسفالت( جان هیوستون)
چگونه می توان با یک میلیونر ازدواج کرد( ژان نگولسکو)
آقایان مو طلائی ها را ترجیح می دهند(هاوارد هاوکس)
رودخانه بدون بازگشت(اتو پره مینجر)
خارش هفت ساله( بیلی وایلدر
بعضی ها داغشو دوست دارن( بیلی وایلدر)
بیا عشق بورزیم ( جورج کیوکر)
ناجورها(جان هیوستون)
بهترین های مریلین مونرو
محبوب ترین هنرمند: گویا، پیکاسو و میکل آنژ
محبوب ترین موسیقیدان: لوئی آرمسترانگ، موتزارت و بتهوون
محبوب ترین نویسنده: داستایوفسکی، جی دی سالینجر و جورج برنارد شاو
محبوب ترین نمایشنامه: مرگ یک دستفروش(آرتور میلر) و اتوبوسی به نام هوس(تنسی ویلیامز)
محبوب ترین فروشگاه: الیزابت آردن، هرودس، مارکس و اسپنسر و تیفانی
محبوب ترین هنرپیشه مرد: کلارک گیبل، چارلی چاپلین، چارلز لاتن و کری گرانت
محبوب ترین هنرپیشه زن: گرتا گاربو، جینجر راجرز، الیویا دو هاویلند
محبوب ترین خواننده: فرانک سیناترا
محبوب ترین رنگ: سفید، مشکی، قرمز و بژ
محبوب ترین غذا: خاویار
محبوب ترین محصول آرایشی: مرطوب کننده Nivea
محبوب ترین عطر: شانل No.5
منابع http://www.imdb.com
شبکه تلویزیونی سی.ان.ان در بخش خبری روز سهشنبه خود با اعلام این خبر به نقل از دکتر روانپزشک مونرو افزود: بر خلاف نقطه نظرهایی که در خصوص مرگ مونرو وجود دارد، این ستاره بزرگ هالیوود نه خودکشی کرده بود و نه در اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر جان باخت.
با استناد به مکالماتی که مونرو در واپسین روزهای زندگی خود با دکتر روانپزشک خود انجام داده بود مشخص میشود که دستهایی در پس پرده و در پشت مرگ مرلین مونرو وجود داشته است.
بر اساس این مکالمات به نظر میرسد که مونرو از روابط خود با دادستان وقت بابی کندی برادر جان اف کندی رئیس جمهوری (وقت) آمریکا خسته شده و در همین خصوص به دکتر خود میگوید: " گویی که بابی به هیچ وجه متوجه نمیشود که هیچ جایی در زندگی من ندارد و ادامه این وضعیت به هیچ وجه برای من جالب نبوده و نیست و رابطه ما بیش از این باعث رنج و عذاب من میشود." مونرو در ادامه با شکایت از این وضعیت میگوید: " من باید در این خصوص با شخص رئیس جمهوری صحبت کنم و مشکل را به ایشان انتقال دهم اما مشکل این است که هرچه که تلاش کردم نمیدانم چطور با رئیس جمهوری ارتباط برقرار کنم."
به هر حال آنچه براساس نوارهای موجود مکالمات تلفنی مرلین مونرو با روانپزشک وی مسلم شده است اینکه وی به خاطر مشکلاتی که گفته میشد از آنها رنج میبرده است خودکشی نکرده است، بلکه برای آینده شخصی خود برنامه هایی داشته است.
بر اساس این خبر هنگامیکه جسد مونرو در سال ۱۹۶۲میلادی درسن ۳۶سالگی پیدا شد، "جان ماینر" یکی از دستیاران دادستان محلی وقت با دکتر "رالف گرینسون" روانپزشک مرلین ملاقات کرد و در واقع در جریان این ملاقات بود که برای اولین بار اسرار مرگ ستاره هالیوود برملا شد.
گرینسون با میلر به توافق رسیده بود تا در صورتیکه ماینر قول دهد جریان مکالمات تلفنی مرلین را برای مسئولان تحقیقات پرونده مرگ مرلین برملا نکند، وی اجازه خواهد داد تا ماینر به مکالمات مذکور گوش دهد.
به گزارش سی.ان.ان ماینر پس از گوش دادن مکالمات تلفنی مونرو از تمامی جزییات یاداشت برداری کرد و مدتی نگذشت که پس از مرگ گرینسون، ماینر زیر قول خود زد.
هر چند که پس از مرگ روانپزشک مونرو یکی از زندگینامه نویسهای مونرو ادعا کرده بود که گرینسون احتمالا در مرگ مونرو دست داشته است.
مونرو در مکالمات تلفنی با روانپزشکش به حقایقی در خصوص دلهرهها و آرزوهایی که در خصوص دریافت اسکار در سرمیپروراند اشاره کرده بود و همچنین از کلارک گیبل یکی از بازیگران توانمند سینمای هالیوود به عنوان سرلوحه و الگوی خود یاد کرده بود.
مرلین مونرو همچنین در جریان این مکالمات توضیح داده بود که چگونه زندگی زناشوئیش با "جو دیماجیو" بازیکن بیس بال آمریکا و پس از آن نیز با "آرتور میلر" نمایشنامه نویس به جدایی و طلاق کشیده شده بود.
به هر حال ماینر که این اسرار را فاش کرده بود بر این عقیده بود که هرکسی دست نوشتههایی را که از صحبتهای مرلین تهیه کرده بود مطالعه کند به این نکته خواهد رسید که به هیچ وجه ممکن نیست که این زن دست به خودکشی زده باشد چرا که وی به دقت برای آینده خود برنامه ریزی کرده بود.
مونرو به خوبی میدانست که از زندگی خود چه میخواهد و به گفته لی استراسبرگ یکی از اساتید بازیگری، چنین شخصیتی که شکسپیر را در وجود خود به ارمغان داشت به هیچ وجه نمیتواند با ایده خودکشی وسوسه شده باشد.
هر چند که مرگ مونرو خودکشی از طریق مسمومیت تلقی شده بود ولی ماینر معتقد بود شخصی که طرح قتل مونرو را کشیده بوده اول " هیدرات کلورال " را در یک نوشیدنی ملایم ترکیب کرده و به منظور بیهوش کردن مرلین نوشیدنی را به او تعارف کرده است و سپس با مواد سمی او را به قتل رساندهاند. ایرنا
فیلمشناسی آثار: